Βασικά ιστορικά στοιχεία

Το Ναύπλιο είναι μια πανάρχαια πόλη, γνωστή με το όνομα Ναυπλία, η οποία σύμφωνα με τη μυθολογία μας ιδρύθηκε από το Ναύπλιο, γιο του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης. Ενώ αρχικά αποτελούσε ανεξάρτητο κράτος, το 628 π.Χ. περιήλθε στην κυριαρχία των Αργείων, που τη χρησιμοποιούσαν ως ναύσταθμό τους. Το 589 π.Χ. βρίσκεται στην κατοχή των Βυζαντινών με το όνομα Ναύπλιο. Το 1212 μ.Χ. περιέρχεται στους Φράγκους και αργότερα στους Ενετούς. Από το 1396 μ.Χ. δέχεται τις συνεχείς επιθέσεις των Τούρκων και το 1540 παραχωρείται σε αυτούς με συνθήκη από τους Ενετούς. Το 1686 μ.Χ. καταλαμβάνει το Ναύπλιο μετά από μακρά πολιορκία ο Φραγκίσκος Μοροζίνι. Η Ενετική κυριαρχία κράτησε ως το 1715 και η πόλη περιέρχεται ξανά στους Τούρκους.

Μετά την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 οι Έλληνες πολιορκούν κατά καιρούς την πόλη και στις 30 Νοεμβρίου 1822 ο Στάικος Σταϊκόπουλος με 350 παλικάρια καταλαμβάνει το ανατολικό μέρος του κάστρου του Παλαμηδίου και οι Τούρκοι παραδίνονται μια μέρα μετά (1^η Δεκεμβρίου 1822).

Στις 18 Ιανουαρίου 1828 φτάνει στο Ναύπλιο ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας, όπου έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής. Από εδώ, ο Καποδίστριας ξεκινά την αναμόρφωση του κατεστραμμένου ελληνικού κράτους με ριζικές αλλαγές στη δημόσια διοίκηση, την οικονομία και την εκπαίδευση. Ωστόσο, ένας άτυπος πόλεμος γεννιέται εναντίον του από την Αντιπολίτευση, που είχε ως τραγική κορύφωση τη δολοφονία του από τους αδελφούς Μαυρομιχάλη στις 9 Οκτωβρίου 1831 έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο.

Δυο χρόνια μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια (1833), αποβιβάζεται στο Ναύπλιο ο ανήλικος ακόμα βασιλιάς Όθωνας, που ακριβώς λόγω του νεαρού της ηλικίας του, τη βασιλεία ασκούν προσωρινά οι τρεις Βαυαροί αξιωματούχοι που είχε μαζί του, οι γνωστοί ως «Αντιβασιλεία. To Σεπτέμβριο του 1834 μεταφέρουν την πρωτεύουσα στην Αθήνα. Όμως και μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Αθήνα το Ναύπλιο εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτική μας ιστορία. Μόλις ενηλικιώνεται ο Όθωνας γίνεται επισήμως βασιλιάς (1835) και λήγει το καθεστώς της Αντιβασιλείας. Το 1862, όμως, λαμβάνει χώρα στο Ναύπλιο αντιοθωνικό κίνημα, τα λεγόμενα «Ναυπλιακά», που συνετέλεσαν στην έξωση του Όθωνα από την Αθήνα λίγους μήνες αργότερα (Σεπτέμβριος 1862).